Hoe een crashtest een moeder de ogen opende over de veiligheid van kinderen in de auto

Een doordringende piep galmde door het enorme stenen gebouw. Op hetzelfde moment hoorden we een klik, haast als een zweepslag, gevolgd door het onmiskenbare geluid van iets dat versnelde.

Vanaf ons uitkijkpunt met glazen wanden hoog in het Volvo Cars Safety Centre zag Volvo Cars-medewerkster Sara hoe een auto met hoge snelheid uit een tunnel recht op een enorm betonblok afstevende.

De impact was verschrikkelijk. Het geknars van het metaal dat een stilstaand voorwerp raakte, de knallen van de airbags die meteen uitklapten, de motorkap die als een accordeon in elkaar vouwde ... Zulke geluiden had ik nog nooit in het echt gehoord.

En ik wist dat tussen al die airbags een crashtestdummy in babyformaat zat, vastgegespt in een autostoel.

"Dezelfde autostoel waarin mijn dochter ook zit"

Veiligheid in de auto is al sinds jaar en dag mijn stokpaardje. Mijn moeder startte de auto zelfs pas zodra iedereen zijn veiligheidsgordel om had. We zaten altijd in een babystoel of op een verhogingskussen. En van jongs af aan leerden we over de gevaren voor kinderen in de auto.

Maar pas toen ik naar Zweden verhuisde en bij Volvo Cars ging werken, begon het me echt te dagen.

Na mijn eerste crashtest kreeg ik de schokkende beelden voorgeschoteld. Daarop was te zien welke impact een crashtestdummy van een kind te verduren krijgt in een naar voren gerichte autostoel en in een naar achteren gericht exemplaar. Die beelden sneden door merg en been. Meer argumenten had ik niet nodig om mijn kinderen zo lang mogelijk in een achterwaarts gericht kinderzitje te houden.

Maar in Zweden is het gemakkelijk om die keuze te maken, want hier is dat gewoonweg de norm.

In mijn thuisland gaat het er anders aan toe. Baby's van amper één jaar oud zitten in een naar voren gericht autostoel en peuters moeten het vaak zonder verhogingskussen stellen. Bovendien stoppen zowel kinderen als volwassenen de borstband van hun veiligheidsgordel achter hun rug, want "die zit zo ongemakkelijk".

Toen we er op bezoek waren en absoluut een achterwaarts gerichte autostoel voor onze peuter wilden huren, kregen we heel wat commentaar van familie en vrienden. "Ze ziet er zo ongemakkelijk uit! Ik zou wagenziek worden!". Sommigen spotten zelfs met me, omdat ik iedereen aanmaande om hun veiligheidsgordel goed te dragen. "Hij schuurt zo tegen mijn hals!", kreeg ik onder meer te horen.

Maar op het vlak van veiligheid hou ik altijd voet bij stuk. En omdat mijn kinderen nooit anders hebben gekend, klimmen ze zonder morren in hun autostoel.

Ik hoop dat ze nooit, maar dan ook nooit een ongeval meemaken.

Tenzij ze op een dag in mijn voetsporen treden en bij Volvo Cars zelf zien welke grote sprongen vooruit we hier zetten als het gaat om veiligheid.